Książka

widziałam wczoraj człowieka

nic nadzwyczajnego

brzydka powłoka

trzymał w ręce książkę Stachury

i stał mi się nagle piękniejszy

wewnętrznie idealny do szpiku kości

w nim był cały mój ból

całe moje cierpienie

zaciskał palce na okładce

jakby mnie czytał

nie książkę

oddałam mu siebie natychmiast

w momencie gdy tylko podszedł

wyobraź sobie moje rozczarowanie

kiedy odezwał się pytając o ogień